Gras als onkruidremmer.

Met gras wordt vanaf hier grasmaaisel bedoeld, dàt wat je na het gras maaien overhoudt naast een keurig gekortwiekt gazon en wat meestal als afval wordt behandeld.

Ik ontdekte bij toeval dat dit gras de capaciteit heeft om ieder onkruid in de kiem te smoren en verder te verhinderen de kop op te steken.

Bovendien vinden de merels het prachtig om eronder te gaan zoeken naar insecten die blijkbaar ruim aanwezig zijn.

Wij beschikken over een nogal ruim bemeten grasveld dat ik niet al te vaak maai en bij gevolg is de grasproductie na zo’n maaibeurt aanzienlijk. Eerder gooide ik dat op de composthoop of liet ik het gewoon liggen en ook heb ik het een keer gebruikt om een kuil in het grasperk op te vullen. Wat me in al die gevallen opviel is dat er op de plek waar het gras werd gedeponeerd niets meer groeit en dat maanden lang!

Dus heb ik van die nood een deugd gemaakt en heb bij volgende maaiïngen (bestaat dat woord nog niet? nú dan wel. (Zoals het kind reageerde, toen ze gezegd had dat ze God aan het tekenen was en haar verteld werd dat niemand wist hoe die er uit zag: “Maar straks wel!”)) het gras op een border gedrapeerd, tussen de struiken die we onkruidvrij willen houden. En dat werkt!

Ik ben nog aan het experimenteren welke onkruiden er wèl doorheen komen, bijvoorbeeld of heermoes daarin slaagt. Heb echter goeie hoop dat ik hier een natuurlijke oplossing gevonden heb die me veel werk en/of anti-onkruidmiddelen gaat besparen.