Zoals zo vaak schieten de vaste uitspraken van moeder me op de meest bizarre momenten te binnen.
"Dat kan ik an m'n kíezen niet velen." kwam vandaag binnen, zonder enige aanleiding, waarbij het "kíezen", in het dialect uitgesproken, klinkt met een zeer lange "ie".
Dan kon ze er iets niet bij hebben, of iets (of iemand!) niet uitstaan. Waarbij ze dat ook wel over derden zei.
Binnenkort een jaar overleden, maar talloze keren citeer ik haar nog. Zoals zij háár voorouders - Gardom! - citeerde. Alleen daarom al zoek ik de stamboom - stamBos (met dank aan Joris) - uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten